余寒犹峭雨疏疏,好梦自惊人悄悄。
更新时间:
《玉楼春》
朝代:宋 作者:莫仑
绿杨芳迳莺声小。
帘幕烘香桃杏晓。
余寒犹峭雨疏疏,好梦自惊人悄悄。
恁君莫问情多少。
门外江流罗带绕。
直饶明日便相逢,已是一春闲过了。
上一篇:
何事与君俱伏枕,莺声唤友不堪闻。
下一篇:
青山为母云作子,倒见青山落怀里。